Speels bekeken

Ze zat op een vensterbank. In wat ooit een restaurant was. Er komt nu iets anders. Maar voorlopig lijkt het leeg. Daarom trok ze nu juist mijn aandacht. Ze zag er jong uit. Speels ook. Kopje scheef. Halve aanvalshouding richting mijn hand. Ik speelde even met de kitten. En vroeg mij eerlijk af of ze echt alleen was. Dan moest ik verder. Ze probeerde mij tegen te houden. Probeerde te volgen naar het raam van de deur. Maar daar was geen vensterbank. Ik heb nog even gezwaaid. Niet dat dat een betekenis zal hebben voor haar. Maar morgen ga ik nog eens langs daar wandelen. Gewoon om zeker te zijn dat ze niet alleen is en misschien nog een beetje te spelen...