Op stap

Scherp en schril rinkelt een bel achter mij. Ik stap op een paadje langs het water in Gent. Verkeersborden leren mij dat ik mij in een zone bevindt waar ruimte is voor spelende kinderen, voetgangers en verkeer. Een auto kan hier niet door en mag hier ook niet door. Ik heb evenveel rechten als de nijdig klinkende fiets... Toch ga ik op zij. Gewoonte, zelfbehoud zelfs. En toch klinkt even later een nijdige stem... 'Zie ik niet dat hij breed is en ik echt volledig op het randje moet staan om hem door te laten'. Een brede bakfietser op een smal paadje die bovendien gelooft dat wandelaars achteruitkijkspiegels dragen. Hij is één van de velen in Gent. Want vandaag scheerden fietsers mij al voorbij op een voetpad, in winkel-wandelstraat waar fietsen verboden is tussen 11u. en 18u. én - rakelings - op een zebrapad. Bovendien stal de enige fietser die oogcontact zocht aan een zebrapad mijn voorrang, waarschijnlijk denkende dat de gevaarlijke voetganger hem de fietsende zwakke weggebruiker in de ogen keek om aan te tonen dat hij veilig het zebrapad kon kruisen.... Leve Gent!