Leven

Ik zag een oude foto van de Limburgstraat in Gent op Facebook. Een beeld dat mij vertrouwd is. Een foto uit de jaren '80. Veel auto's, ja. Maar ook veel voetgangers, overal Op de voetpaden, tussen de auto's, zomaar midden op de weg. En kleur. Veel kleur. Parasols aan handelszaken in bonte tinten of pastel. Het leven spat af het beeld. Als ik dat vergelijk met Gent nu.... Enkel eenkleurige parasols in donkere kleuren. De rest is verboden, zou  niet passen in het stadsbeeld (en dan te bedenken dat de meeste historische huizen een fel coloriet droegen, reeds van in de middeleeuwen). Weinig auto's en als er dan al zijn meestal grijs, wit of zwart. Overal fietsen en fietsers, vooral overal in de weg... En voetgangers, de eigenlijke heersers van deze stad voor eeuwen, verbannen naar smalle onpraktische en slecht onderhouden voetpaden. Als ik toen door de stad doolde vierde die het leven en de vrijheid. Nu voelt het grauw, doods en doodgeslagen door vaak zinloze regeltjes aan. Gent ligt op sterven, en ik vrees dat het tij niet meer te keren valt. Gent gaat dood. Leve Gent!