Hoe een huisje een thuisje wordt

De regen tokkelt op een dakraampje. En ergens van beneden klinkt ook een soort getokkel. Ik daal de trap af, doosjes ontwijkend. Kleine zwarte kat zit aan raam. Ze strekt zich uit en tikt tegen het venster. Beestje lijkt doorweekt. Een kitten nog... amper, maar toch. Slank en hoog op de pootjes. Grote schotels van ogen en te grote oren. Ik kan het kleintje niet in de plensbui laten en open de deur op een kier. Zwarte schicht vlamt binnen met een vriendelijke mrhraa en begint zich uitgebreid droog te likken. Staart in de lucht. Kaarsrecht met een krullend puntje. Snorharen naar voor op ontdekking. Trap op. Doosje in. Doosje uit. Ik zet een cd op. De regendag werd gezellig en een huisje werd een thuisje. Al werd er niet veel opgeruimd of uitgepakt. Mijn nieuwe kleine vriendinnetje ging na de bui parmantig naar haar huisje...Haar mensje kwam haar al zoeken. Maar waarschijnlijk komt ze nog wel terug. Bij een volgende plensbui misschien?