helm en harnas

En plots reed het mij voorbij. Een fiets met een uitbouw als een bootje, vooraan. In het bootje twee kinderen. De ene een jaar of 8, de andere nog iets ouder. De bestuurder van het voer-vaartuig was een dame van zo'n 35 jaar. Niets speciaal zover. Alleen bedenk ik dat deze kinderen een fietstochtje maken zonder te bewegen. Ik kijk even goed naar de bootjes-rijders. Beiden dragen een helm. Beiden zitten op een bankje, vast met een harnas. Ik herinner mij mezelf op die leeftijd. Toegegeven ik reed niet zelf in de stad rond. Maar bij fietstochtjes reed ik zelf, zonder helm. Die ene keer dat ik 'meereed' had mijn mama een tandem gehuurd. Sturen deed zij... Maar steken? zeker ook mijn taak. En nog steeds geen helm. In de wagen zat ik niet veilig in een kinderstoel vast. Neen, ik leunde netjes tussen de twee voorzetels in, op het puntje van de achterzetel om de radio (of het gesprek) vooraan goed te horen en neen, in een stadscentrum was er nergens een snelheidsbeperking van 30 kilometer per uur. Als mijn herinnering goed is mocht er in Gent zelfs 60 per uur gereden worden (maar ik kan mij vergissen en dan was het 50 per uur). Hoe dan ook. Ik vraag mij ernstig af of mama's tegenwoordig zo slecht kunnen sturen dat de kinderen permanent een helm, een harnasje of een veilige kinderstoel nodig hebben om mee te rijden?