Even nat...

Dikke druppels vallen uit de loden lucht. Ze spatten uiteen op de droge asfalt. Ze vormen belletjes op de verschroeide aarde. Ik zoek beschutting. Naast een muur, half onder een afdakje. Zomerkledij verdwijnt onder vormeloze regenjassen. Hoofden verdwijnen in kragen. Hittegolven vloeien weg. Zopas nog, toen alles droog was stak de wind op. Fel. Zand van wegenwerken striemde huid als op een strand tijdens een storm. Maar nu verzinkt Gent in een verfrissende regenbui... Morgen komt de zon weer!